Skamander

Jest to grupa poetycka, w której debiutowali i utożsamiali się z nią różni wybitni, utalentowani twórcy. Była to poezja przejrzysta, witalna. Była to afirmacja życia. To był początek. Później poeci mieli swoje programy i ich drogi rozeszły się. Tworzyli sami.

„Do krytyków" J. Tuwim

Jest to liryka zwrotu do adresata, często przybiera charakter inwokacyjny - manifestu. Jest to bardzo optymistyczny, radosny utwór. Utwór mówi o codzienności, o miećcie, jego ulicach. Zachwyca się tym co widzi, co czuje, co słyszy. Jest to afirmacja życia. Ten wiersz nie mieści się w ramach tradycyjnego utworu programowego. Nie ma tu typowej wykładni programowej, ale można go potraktować jako program skamandra, codzienność, afirmacja życia.

Afirmacja życia wyraża się w beztroskim życiu, cieszy się wszystkim.

„Wesoło w czubie i w piętach" - jest zadowolony ze wszystkiego od stóp do głowy (związek frazeologiczny), krytycy pokazani są jako ludzie sztywni, za pomocą kontrastu i ironii. Zasada kontrastu i ironii została wykorzystana w celu ukazania krytyków, skostniałych, sztywnych, wielce szanownych. Jest przepaść między beztroskimi, młodymi ludźmi, a skostniałymi krytykami, którzy nie są w stanie zachłysnąć się życiem.

Młody człowiek czuje się potrzebny, czuje się zdobywcą. Wydaje mu się, że jest najważniejszy, ze wszystko co go otacza jest stworzone dla niego. Dlatego też wszystkim się zachwyca. Wszystko przechodzi przez niego. Dlatego wszystko go cieszy, jest w centrum uwagi.

Świat jest źródłem natchnienia. To wszystko jest pełne siły, optymizmu, witalizmu, siły twórczej. Jest tu apostrofa do miesiąca - maja. Język jest prosty, nowa metaforyka. Język pełen prostoty, język potoczny staje się materiałem poetyckim. Jest to utwór poetycki, bo występują środki składniowe:

• wyliczenia, które pokazują szybkość, dynamikę

• epitety

Nowa tematyka - codzienność, błahe sprawy i zachwyt z tego.

W tym jest afirmacja życia, która wyraża się zachwytem nad życiem „krew jest czerwona". Życie jest największym darem. Jest to postawa otwarta, człowieka szczęśliwego. Jest to optymizm, poczucie pewności siebie i siły. Jest to witalizm, biologizm, zachwyt swoim organizmem - oddychanie, krew go cieszy. Radość wyrażona zachwytem.

„Wiosna"